Voorleesblog van Geraldine

Voorlezen op de BSO

De kinderen komen net uit school. Sommige kinderen willen meteen spelen met het speelgoed en anderen willen graag bij mij aan tafel zitten. De een heeft het naar zijn zin gehad op school en lekker geknutseld. De ander heeft niet zoveel te vertellen maar wil gewoon even rustig zitten en vraagt: “Mag ik kleuren, juf?” en ondertussen luistert het kind naar de verhalen van andere kinderen.

Daarna is het tijd om wat te eten en drinken. Als iedereen aan tafel zit is het gezellig rumoerig. Sommige kinderen kletsen met elkaar en anderen willen met mij kletsen. Soms is het jammer dat ik maar 2 oren heb. Even om de beurt vertellen dus. Het tafelmoment zie ik als een momentje van rust tussen school en de BSO.

Een goede manier om de kinderen rustig te laten worden vind ik: voorlezen. Mee worden genomen in een verhaal, heerlijk! Ik zie de kinderen voor mijn ogen ontspannen. Lekker een cracker in de hand en wat drinken erbij en luisteren maar. Een boekje met mooie plaatjes en een verhaal over een egeltje die een slaapplaats moet vinden voor de winterslaap. Daar gaat het egeltje de wijde wereld in en hij leert daar van alles van dieren die hij tegenkomt in het bos. De kinderen kijken naar de plaatjes, luisteren naar het verhaal en mogen tussendoor een vraag beantwoorden of vertellen wat ze zien. Het is verrassend wat sommige kinderen zien wat ik niet meteen zie. “Kijk juf! Ik zie daar een paar uiltjes in de boom!” en welke vragen ze stellen. “Wie is mama-egel en wie het kindje?” “Wat staat er op de achterkant van het boek?” Nieuwsgierigheid van kinderen vind ik geweldig. Als de crackers op zijn en het verhaal uit gaan we ontspannen verder met de middag. Een volgende keer is er vast weer een nieuw verhaal om voor te lezen.