‘Herfst, herfst, wat heb je te koop, duizend kilo bladeren op een hoop’
Kent u dat liedje ook nog van vroeger? Het was een van mijn lievelingsliedjes op de kleuterschool.
Wat kan de herfst prachtig zijn met een najaarszonnetje en die prachtige bomen met gekleurde blaadjes. In alle kleuren zien we ze, oranje, geel, rood, bruin, soms nog een beetje groen. Als ik in de BSO-auto zit om de kinderen van en naar school te brengen, dan wijs ik ze altijd even op die bijzondere kleuren, in de hoop dat ze tijdens zo’n ritje ook onder de indruk raken van de mooie natuur en iets meekrijgen van de seizoenswisselingen.
Op de BSO halen we de herfst naar binnen of we zoeken de herfst buiten op. Dat betekent, bladeren zoeken, bladeren plakken, naar het bos om kastanjes en eikeltjes te rapen, een herfsttafel, van eierkoeken een egeltje fabriceren en dan, terwijl de regen om het gebouw roetsjt, het lekker oppeuzelen.
Ook op de groepen van de kinderdagverblijven is het volop herfst. We zien knutsels van paddenstoelen met witte stippen en prachtige webben met griezelige spinnen (heerlijk!). Met de peuters gaan we onder begeleiding van Emilie op stap. We zoeken kabouters, bekijken met behulp van een spiegeltje de onderkant van een paddenstoel en vinden eikeltjes en andere noten die de kinderen mogen proeven.
Bij de BSO zorgt het wisselende weer de ene dag voor kletsnat worden tijdens het lopen van auto naar de school of van de school naar de auto en de andere dag voor een zonnetje zodat we lekker op het gras kunnen voetballen.
En wat zien we daar opeens als we aan het fruit eten zijn? ‘Het regent buiten!’ zegt er een kind, ‘Nee, de zon schijnt!’ roept een ander. ‘Maar dan moet er een regenboog zijn’, zegt een van de jongste kinderen. Met z’n allen rennen we spontaan naar buiten en inderdaad, als we heel goed kijken zien we er één! We worden er allemaal blij van!
Als we weer naar binnenlopen, dwarrelen de herfstbladeren mee naar binnen. Gelukkig is het geen duizend kilo!
